Zoals Mick gisteravond al vertelde waren we vandaag uitgenodigd voor een bruiloft. Hierover later meer. Eerst zal ik nog eens terug komen op het koken van gister. Om 23:55 stonden er weer twee monteurs voor de deur. Toen we hun zeiden dat het enorm naar gas rook leken ze hiervan niet onder de indruk. Zelfs met de neus naast de gasmeter, waar de lucht duidelijk vandaan kwam, roken ze zogenaamd niks. Nou goed, bedankt voor niks; en we gingen weer verder met koken. Zonder verdere problemen konden we uiteindelijk om 00:15 aan tafel. Wat betreft de smaak: laten we het erop houden dat we blij waren dat we volle potten tijm en chilivlokken in huis hadden.

Nu, hier zaten jullie natuurlijk op te wachten, de bruiloft. De ceremonie zou aanvangen om 12:15. Tot onze grote verbazing vonden we onszelf om 12:20 nog steeds in een collegebank, luisterend naar een Indiase bioloog, die zijn mond niet dicht kon houden over waterplanten. Wie besteed daar nou weer zijn tijd aan…?? Overigens een hele aardige vent, maar dat terzijde. Om 12:30 konden we na flink aandringen dan eindelijk richting de trouw locatie gaan. Daar aangekomen bleken onze zorgen waarheid te zijn geworden: de ceremonie was al afgelopen…

Gelukkig heeft dit de lol niet lang kunnen drukken, want we werden vrijwel meteen uitgenodigd aan te schuiven bij de maaltijd. Deze bestond uit 5 verschillende curries, die in een specifieke volgorde gegeten diende te worden, met daarbij zo’n 15 sausjes en hapjes, geserveerd op een blad van de banenboom (zie de fotoserie). Uiteraard was er geen mes en vork. Zodra de eerste curry op ons blad werd geschept kregen we de mededeling snel door te eten, want de volgende curry zou over enkele minuten alweer op ons blad gekwakt worden. Het mooie was dat Max en ik – mensen die ons goed kennen zullen dit vast bevestigen – die normaal gezien vrij snelle eters zijn, dit keer een van de langzaamste waren. Dit kwam omdat bij elke hap die we met onze handen namen, het grootste gedeelte terug op ons blad viel. Dit leidde ertoe dat toen de volgende curry geserveerd werd, wij nog niet de helft van ons blad leeg hadden en we eigenlijk de hele maaltijd achter de feiten aan-aten. Desalniettemin hebben we heerlijk gegeten en sloten we zelfs af met een niet uit de hand gelopen soepje. Check ook hiervoor de foto’s.

Na het eten (en zorgvuldig handen gewassen te hebben) mengden we ons weer onder de Indiase feestgangers. Aanvankelijk gleden we als kameleons door de zaal, maar na een minuut of tien kwamen de eerste mensen naar ons toe met de vraag of we met ze met ons op de foto mochten. U raadt het al, toen er één Indiër over de dam was, volgenden er veel meer. Gelukkig werden we na een poosje geroepen omdat wij aan de beurt waren om het bruidspaar te feliciteren. Na een hoop formele woordjes en hartelijke felicitaties stonden ze erop dat wij op de stoel naast hun plaats namen voor de foto. Wij, super blij, konden meteen wat meer sympathie opbrengen voor onze belagers van de dag.

Morgenochtend vertrekken we om 6:15 naar Alappuzha. Dit is een dorpje zo’n 4 uur rijden naar het noorden, waarvandaan we zullen vertrekken met een houten ‘woonboot’. De tocht duurt 24 uur. Ook hiervan alvast een paar foto’s. Lees morgen meer!

Laurens