Om 9:00u ging vandaag de wekker. Vandaag stond er op de planning om thuis aan de interviews van morgen te werken. De puntjes zijn op de i gezet wat betreft de interview vragen. Daarnaast was het belangrijk om het gebied in kaart te brengen waar we precies ons interview gingen houden. Om wetenschappelijke degelijke conclusies te kunnen trekken uit de antwoorden kun je niet luk raak mensen gaan interviewen. Vandaar dat we het gebied hebben afgebakend.

Na enige tijd op het internet te hebben gezocht vonden we eindelijk hoe deze ward heet, Kannamoola. Een ward is een gebied in een stad in India, elke ward heeft zijn eigen voorzitter en heeft rond de 2500 tot 3000 huishoudens. Wij gaan deze 3000 huishoudens natuurlijk niet allemaal interviewen, maar we hopen er wel een hoop te doen.

Aan het einde van de middag zijn Max en Lau in de zon op het balkon een boek gaan lezen. Zoals sommige al weten hou ik niet echt van de zon, maar ben ik er een half uurtje bij gaan zitten. Na 30 minuten werd het me echt te warm, ik koos voor wat verkoeling in het zwembad (Eerste keer dat er gezwommen wordt in drie weken tijd overigens).

In de avond hebben we een auto riksja genomen naar een restaurant. Eenmaal aangekomen werden we enorm aangestaard door iedereen van de bediening inclusief de gasten aan tafel. Ze konden geen woord Engels en snapte niet dat Lau, die zijn lemon juice terug stuurde, er geen suiker in wilde. Je raadde het al, Lau kreeg precies dezelfde lemon juice terug. Alle 6 de bedieningsleden keken spannend toe hoe Lau voor de tweede keer tevergeefs een slokje nam van een lemon juice met 10 suikerklontjes erin.

Als afsluiter van de niet zo enerverende dag, was er toch nog een moment waarbij Max en ik erg moesten lachen. We namen na het eten een auto riksja terug naar huis. Na 200 meter te hebben gereden zei Lau uit het niets, STOP STOP ik moet echt nu!! Ik hoef niet te zeggen wat het was, maar 2 minuten later kregen we antwoord op ons whatsappje of het gelukt was, het was gelukt! Lau had wat tissues van een tafel gepakt (want ze hebben in India geen wc papier in de wc’s) en was een restaurant in gerend. Erg hilarisch moment. Morgen zullen we rond een uur of half 10 ‘s ochtends met de interviews gaan beginnen op de aangewezen plek.

Tot de volgende keer!

Mick