Aangezien het weekend was hebben we zaterdag lekker uitgeslapen, maar vervolgens hebben we toch wel, als de voorbeeldstudenten die we zijn, het grote deel van de middag aan het project gewerkt. Verder is er die dag niks spannends gebeurd en hebben we het ’s avonds rustig aan gedaan. Lau omdat hij vandaag om 05:30 een halve marathon ging rennen, en Mick en ik omdat wij, als de trouwe supporters die we zijn, rond 08:00 bij de finish zouden staan om Lau binnen te zien komen.

Aangezien Lau nog nooit verder dan 10 km had gerend, gingen wij ervan uit dat hij over 21 km wel langer dan 2,5 uur zou doen. Mick en ik kwamen dus ook netjes 07:50 aan bij de finish om er daar achter te komen dat de beste man het nodig vond om 21 km in 2 uur en 13 minuten te rennen... We hadden zijn finish dus net gemist maar wel echt een belachelijke prestatie.

Om uit te rusten van deze ontzettend inspannende ochtend (van mij en Mick vooral), besloten we om lekker naar het strand te gaan in Kovalam. Daar hebben we een relaxte middag gehad en rond een uur of 18:00 hebben we de riksja naar huis gepakt zodat we net op tijd waren om te zien hoe Nederland met 5-1 Pakistan zoek speelde.

Lau was helemaal uitgeteld dus die ging vroeg naar bed, maar Mick en ik hadden een date in de bios. Er waren maar twee Engelse films dus de keuze was niet heel erg moeilijk en voor elke film kon je dan ook nog verschillende soorten tickets kopen. Wij hadden gekozen voor de gold tickets van 350 roepie (4 euro) per stuk en dit waren blijkbaar ook de duurste. Toen we aankwamen mochten we plaatsnemen in de ‘Red Carpet Lounge’ waar verder helemaal niemand zat en daar moesten we wachten tot we de zaal in mochten. In de tussentijd hadden we al aangegeven wat voor popcorn en drinken we wilden en die zouden ze later komen brengen.

Na een tijdje ging dan eindelijk de deur open en werden we de zaal in geleid door een van de medewerkers. Eenmaal binnen waren we even met stomheid geslagen want ik persoonlijk heb nog nooit zo’n luxe bioscoopzaal gezien. In de zaal stonden een stuk of 20 brede leren fauteuils inclusief dekentje, kussen en een knopje om je stoel lekker onderuit te laten zakken. Al snel werd dan ook nog duidelijk dat wij de enige in de zaal zouden zijn tijdens de film dus toen werd het ook nog een privé bioscoopzaal. Daarnaast kwam er tot onze hilariteit vlak voordat de film begon ineens een boodschap in beeld: "Please stand up and honor the national anthem" waarna op volume 100 het volkslied aan werd geknald. Ik ben nog wel even gaan staan maar Mick had zijn stoel al helemaal uitgeklapt met zijn dekentje om dus die bleef lekker zitten/liggen.

Lekker onderuit gezakt in de heerlijke stoelen hebben we vervolgens ‘genoten’ van één van de slechtste films die ik in tijden heb gezien, maar al met al toch een ervaring rijker.

Tot morgen!

Max