Dag 3 - Uitgelachen bij de lunch

Onze dag begon weer vroeg met een bezoek van Ramesh omdat we een online formulier in moesten vullen voor ons appartement. We waren allemaal net uit bed toen Ramesh aanbelde en Mick deed snel open. Het probleem was echter dat Ramesh zijn dochter had meegenomen en Mick de deur open deed in zijn onderbroek. Ze schrokken nogal, maar dat zouden we denk ik allemaal doen in die situatie.

Om 10:00 hadden we afgesproken met Suja bij de universiteit voor een paar korte presentaties. Ze hebben ons een kleine uitleg gegevens over de provincie, het meer en de opzet van het project. Na deze presentaties kregen we een rondleiding over de campus en zo ook de kantine, waar we konden lunchen. We moesten namelijk om 14:00 weer terug zijn voor nog meer presentaties. Voor 40 roepie per persoon kregen we een gigantische berg met rijst en groenten, maar geen bestek. In de kantine at iedereen met zijn handen, maar wij hebben toch maar om bestek gevraagd. Ook al werden we lichtelijk uitgelachen door de mensen van de kantine toen we het vroegen.

Na de lunch kregen we nog een presentatie over de verwerking van waterhyacinten van professor Hema en toen waren we klaar met de presentaties.  Naast de presentaties kregen we ook nog te horen dat de broer van een van de studenten gaat trouwen en dat wij misschien ook mogen komen!

Eenmaal buiten belden we onze grote vriend Aji, de tuktuk chauffeur, en hebben van hem een tour gekregen door het centrum van de stad. We zijn al langs een aantal bezienswaardigheden gereden en hebben ook al een idee gekregen van de chaos in het verkeer in Trivandrum. Onze laatste bestemming van de tour was het strand, waar we een kleine pauze namen en koffie (leek meer op thee) gedronken hebben.

Vanavond staat er niet veel op het programma en we gaan vooral proberen het gebrek aan slaap van de afgelopen dagen in te halen, aangezien we morgen weer om 10:00 hebben afgesproken op de universiteit om met een plaatselijke start up te praten.

Bedankt voor het lezen en tot morgen! 

Max

Dag 2 - Missie: Internet

Vanochtend werden we enigszins vermoeid wakker. We waren namelijk, ondanks een korte nacht als gevolg van de reis, opgebleven om de Champions League wedstrijd van PSV tegen Tottenham te kijken. De wedstrijd begon om 01:30. Het voetbal kijken pakte voor mij minder gunstig uit dan voor Max en Mick. Toen zij gingen slapen stond het 0-1 voor PSV, toen ik ging slapen was het 2-1 voor Tottenham. Van een lichtelijke deceptie kon gesproken worden.

Om 9 uur werden we wakker, want om 9:30 hadden we afgesproken met Ramesh. Ramesh zou ons wegwijs maken door te laten zien waar de cruciale winkels waren en dan vooral waar we een simkaart met internet konden krijgen. U raadt het al, Ramesh kwam niet opdagen. Toen we een paar uur later beneden kwamen vertelde de portier dat er rond 08:00 een kerel naar ons op zoek was geweest. Goede communicatie dus.

Inmiddels hadden we zelf uitgevogeld waar we een sim kaart konden kopen en gingen we dus op pad. Toen we in de winkel waren bleek dat we een kopie van onze paspoorten en een pasfoto moesten inleveren. Waar ze dit voor nodig achtten is ons ook nog steeds een raadsel. De pasfoto hadden Mick en ik niet, maar we hadden geluk, want die konden we aan de overkant laten maken (wat een toeval). Nadat we waren doorgestuurd naar een of ander vervallen achteraf kantoortje troffen we de Indiase kruising van Hans Klok en Elvis Presley aan. Dit bleek echter de fotograaf te zijn.  Het nemen van de foto’s ging verassend efficiënt, helaas moesten we vervolgens 20 minuten wachten totdat 6 pasfoto’s met de hand waren uitgeknipt.

Om 14:00 hadden we onze eerste ontmoeting met Suja, onze begeleider hier in Trivandrum. Ook dit ging niet zonder slag of stoot: we waren een half uur te laat omdat de bestuurder van onze tweetakt driewieler naar de engineering college aan de andere kant van de stad was gereden. De omweg was voor eigen rekening. De ontmoeting zelf was hartstikke leuk en nuttig, hoewel enigszins ongemakkelijk en niet bepaald georganiseerd. De ontmoeting ging niet onopgemerkt. Uit alle lokalen kwamen mensen die ons een handje wilde geven en dan giechelend weg liepen (ook sommige jongens).

’s Avonds zijn we gaan eten in de Trivandrum Mall. Het eten was lekker, maar niet speciaal. Echter, voor omgerekend 20 euro een voor- en hoofdgerecht met 3 personen naar binnen werken, betekent dat we er vanavond niet wakker van zullen liggen.

De planning nu: powernappen tot 01:30 en dan Benfica – Ajax kijken.

Bedankt voor het lezen en tot morgen!

Laurens

De eerste dag

De eerste dag, na 14 uur te hebben gevlogen en na wat zware turbulentie te hebben gehad, zijn we eindelijk aangekomen in ons prachtige appartement. Ik zal weer een aantal woordjes typen aangezien de andere jongens bek af op de bank liggen.

We ware verbaasd van de grote en ruimte die we hebben, elke kamer een eigen badkamer en balkon met prachtig uitzicht over oneindig veel palmbomen en de Aziatische zee. En het belangrijkste, 5 zenders om Champions league op te kijken (wat ik nu tijdens het typen van deze blog met een pils in mijn hand aan het doen ben). Een appartementen complex vol met faciliteiten zoals zwembad, fitness en squash hall. Een supermarkt voor de deur, we konden het niet beter treffen!

Morgen komt er een mannetje die door de "captain" (zo noemt hij zich zelf) is gestuurd om ons te informeren over wat dingen zoals het regelen van een SIM kaart. Daarna hebben wij een afspraak met Suja, onze project begeleider om kennis te maken en de planning voor de komende maanden door te nemen.

Gister hebben wij een mail gestuurd naar een start-up die bezig is met bio brandstof te maken van water hyacinten afkomstig van het Akkulam lake. Ze stuurde een enthousiast mailtje terug met: " We would love to work with you on the Akkulam Lake project". (Dan maakt de zin "We are 3 students from the Technical University of Delft" toch indruk op de studenten hier in Trivandrum. We zijn erg benieuwt waar deze connectie heen gaat. En zullen in de komende weken meer duidelijkheid krijgen.

Tot nu, welterusten vanuit ons heerlijke appartement uit Trivandrum.

Micki

Daar gaan we dan!

Daar gaan we dan! Aan mij de eer om af te trappen bij het 84-daagse blog naar het zuidelijkste puntje van India, Thiruvananthapuram. Lau, max en ik zullen hier een project uitvoeren wat betreft het Akkulam Lake. Snel groeiende water planten zijn hier het probleem en onze taak om deze te verwijderen en op een duurzame manier te gebruiken als biomassa.

Daar gaan we dan, na uitgezwaaid te worden door onze ouders zitten we aan de bar met een van onze laatste witbiertjes. Die we ook nog eens gratis verkregen hebben omdat de betaalautomaat het niet deed. Straks vliegen we naar Londen en vanaf Londen---> Muscat & Muscat---> Thiruvananthapuram.

Voor ons is dit ook even een test als eerste post om te kijken of iedereen dit kan lezen. Als er vragen of opmerkingen zijn horen wij dat graag.

Heel veel liefs,

Lau, Max en Mij